Preventieve gezondheidszorg vervolg

Het ultieme wapen, dat de mens kan inzetten bij de strijd tegen ziekten, is gezondheid. De mens is hierbij vergeleken met bijvoorbeeld andere, vergelijkbare soorten, enorm bevoorrecht. Dankzij het menselijk verstand. Wij hoeven niet meer om te komen van honger en kou, van armoede en ellende. Dank zij het menselijk vernuft, zouden wij instaat moeten zijn in vrede, welvaart en voorspoed met elkaar te leven. Er is meer dan genoeg voor iedereen. Zou je zeggen.

Aan het menselijk organisme ligt een voor de mens nauwelijks te bevatten ordening ten grondslag. Dit organisme stelt de mens in staat om zich te verweren tegen velerlei ziekmakende factoren, dankzij het zogenoemde immuunsysteem. In principe is iedere lichaamscel daartoe in staat. Een vooraanstaande rol spelen hierbij organen als de lever, de nieren, de huid en de slijmvliezen, de darmen, de longen, de hersenen, het bloed, het mononucleaire fagocytensysteem, het antioxidanten glutathionproces. In wezen staat het woord ” immuunsysteem” voor een verzameling ontelbare biochemische farmaceutische laboratoria, die in staat zijn om lichaamsvreemde en vijandige stoffen onschadelijk te maken, de zogenoemde antigenen (afkorting voor antibody generator). Tegen elk antigeen, maakt het organisme volstrekt specifieke antistoffen, de geneesmiddelen van ons lichaam. (Gratis). Daarmee kan, korter of langer, immuniteit (onvatbaarheid)worden opgebouwd.

Alle cellen van het immuunsysteem, van het gehele organisme, alle antistoffen, en uiteraard ook de twee geslachtscellen waaruit dit alles zich ontwikkelde, zijn opgebouwd uit een relatief kleine hoeveelheid bouwstenen, die de natuur ons ter beschikking stelt en die wij kennen als voedingsstoffen. Het gaat om slechts twintig aminozuren, enkele tientallen vetzuren, een goede tien mineralen, evenzo veel sporenelementen een aantal vitamines. De laatste drie fungeren hierbij als cofactor of co-enzymen. Gezonde lichaamscellen synthetiseren uit dit bescheiden aanbod de ontelbare miljarden verschillende eiwitten en vetten, hormonen, neurotransmitters, enzymen enz. volgens genetische codes.
Het moge duidelijk zijn dat iedere voedingsstof apart, van eminent belang is. Een tekort moet grote consequenties hebben. Men kan ook niet zomaar uit het alfabet een letter weglaten.

Naast dit unieke verdedigingssysteem, verschaft ons de natuur vele duizenden stoffen met geneeskrachtige kwaliteiten uit het plantenrijk, de zogenoemde fytonutrienten (voedingsstoffen). Zoals bijvoorbeeld de carotenoïden en polyfenolen e.a. in fruit, noten, zaden en groenten enz. Deze natuurlijke schatten, vormen de absolute basis voor een goede gezondheid. Indien het daaraan ontbreekt, is de gezondheid in het geding en slaan ziekte makende factoren toe. In de geschiedenis van de mensheid zijn er voorbeelden in overvloed. Ziekten gaan hand in hand met honger, armoede en gebrek. Daarom is het een groot raadsel, waarom er in deze tijd van overvloed, de kosten voor de Gezondheidszorg explosief zijn gestegen, evenals het medicijn gebruik, en men zich meer bezighoudt met ziekten dan met het behouden van een goede gezondheid.

Het is nog maar relatief kort geleden, het jaar 1860, dat de gemiddelde leeftijd in Nederland 37 jaar bedroeg. Bijna de helft van de nieuwgeborenen, werd nog geen tien jaar oud. Zeer veel vrouwen stierven in het kraambed aan de zogenoemde “kraamvrouwenkoorts”. Het was de arts Ignaz Semmelweiss (1818-1865), die het verband legde tussen het hoge sterftecijfer en het ontbreken van hygiëne bij de behandelende artsen. Zonder hun handen te wassen, gingen zij van bijvoorbeeld de snijzaal naar de kraamkamer en besmetten zo de kraamvrouwen. Deze constatering werd Semmelweiss niet in dank afgenomen, en hoon was zijn beloning. Pas tientallen jaren later, kreeg hij gelijk. Toen was hij al gestorven in een psychiatrische kliniek. Ook de sterfte onder zuigelingen door kinderziekten en ondervoeding was schrikbarend hoog, evenals onder oudere kinderen. Vaccins waren toen nog in opkomst komst en allerlei infectieziekten, zoals tuberculose en de geslachtsziekte syfilis, maakten vele slachtoffers. Het wonderbaarlijke in deze situatie is het feit, dat de meeste overlevenden van deze misère, pas op de leeftijd van 73 jaar stierven! In vergelijking met heden, onder erbarmelijke omstandigheden, op ieder denkbaar terrein. In ieder geval ook op het terrein van de medische en sociale zorg. Farmaceutische industrieën stonden nog in de kinderschoenen, geneesmiddelen stelden weinig voor.

Pas na de tweede Wereldoorlog, als de kansen voor de opbouw van een nieuwe Wereldorde en de kansen op een beter leven voor elke bewoner op aarde, optimaal lijken te zijn en daarmee tevens de kansen op een gelukkiger en gezonder leven, doet zich met name op het gebied van de farmaceutische wetenschappen een buitengewoon verschijnsel voor. Er worden medicijnen ontwikkeld, die de natuur niet kent en die door het menselijk immuunsysteem als lichaamsvreemd worden behandeld. Zij dragen niet bij aan de aan de gezondheid, maar bestrijden ziekten. Het is bekend dat deze middelen schadelijke bijwerkingen kunnen opleveren, maar zo lang het doel de middelen heiligt, kunnen deze producten onder strenge voorwaarden worden toegelaten. Zoals in het geval van algehele anaesthesia, waar de toepassingsduur kort is en in gespecialiseerde handen. Of in het geval van kwaadaardige nieuwvormingen, waar cytostatica in de beginperiode een keerpunt in de behandeling van kanker leken te zijn. Nu, zestig jaar later en na honderden duizenden miljarden dollars onderzoekskosten, weet men wel beter?

Wat we nu ook weten, is dat deze nieuwe medicijnen de gehele wereldmarkt beheersen, voor alle mogelijke ziekten worden in gezet, de middelen die echt van levensbelang zijn ondersneeuwen, er in zijn geslaagd, een groot deel van de wereldbevolking aan dit soort lichaamsvreemde kunstproducten afhankelijk te maken en er kennelijk niemand bij machte is daar iets aan te doen.

De grote vraag is nu, hoe het mogelijk is, dat er in zo’n relatief korte tijd van goed vijftig jaar, dergelijke ingrijpende veranderingen in de Gezondheidszorg konden plaatsvinden. De groteske, explosieve prijsstijging van medicijnen is volledig uit de hand gelopen en is niet meer te controleren. Medicijnen, die gepresenteerd worden als de ultieme reddingsboei voor de mensheid, maar niet door de eersten de besten genoemd worden als de derde belangrijkste doodsoorzaak in de moderne wereld.

De Homo Sapiens, met zijn gevoel voor ethiek, cultuur en redelijkheid gaf zijn vertrouwen aan de verkeerde mensen, die met zijn ideeën aan de haal gingen en er eigen doelen mee nastreefden.

Het zijn de mensen, die de regie in handen hebben over alles wat met geld en macht te maken heeft en de wereld hebben veranderd in een groot theaterstuk, een poppenkast waar zij ook de marionetten besturen.

Het zijn de valse profeten van schijngeluk, de grote illusionisten, de brengers van glitter, glamour en klatergoud, de producers van oogkleppen en gekleurde brillen, van horen, zien en zwijgen, de brengers van brood en spelen, de grote reclame en propaganda kampioenen, de leggers van rookgordijnen, de kampioen hersenspoelers, de brengers van verslavingsmiddelen, de doofpotvirtuozen, de onder het tapijtvegers, de andere kant op kijkers, onze grote voorbeelden.

Het zijn helaas ook verkeerde wetenschappers, die een en ander mogelijk maken, die zaken goed praten, die zich laten inpakken en solidair zijn, maar wel solidair in de misleiding.

Al maanden geleden stuurde ik een aantal van mijn epistels naar meerdere politici van verschillende partijen. Geen enkele reactie.

In de kranten worden we dagelijks getrakteerd op de meest onbenullige prietpraat, over de minimaal tien dagelijkse doden door voorgeschreven medicijnen wordt gezwegen.

Naar de rede van het grote zwijgen van de politiek en de media kunnen we alleen maar raden. Dat zij, die door de farmacie betaalde onderzoekingen verrichten of laten verrichten, zwijgen valt te begrijpen.
Dat de fabrikanten van gehekelde medicijnen, het gebruik van natuurlijke voedingsstoffen frustreren, valt ook nog te begrijpen.

Onverteerbaar wordt het wanneer zij de toepassing ervan, direct of indirect, tegenwerken of zelfs verbieden!

Het is het recht van iedere bevoegde en bekwame arts, om de Geneeskunst in de volle omvang uit te oefenen. Daartoe behoort het intraveneus toedienen van door de arts uitgekozen stoffen. Dus ook het toedienen via infusie. Dat gebeurt in noodsituaties, maar ook indien het belang van de patiënt ermee gediend is. Zoals in gevallen, waarbij toediening via het maagdarmkanaal ongewenst is omdat bepaalde stoffen door het maagzuur en de darmsappen worden afgebroken of beschadigd, of omdat de opname in de darmen dermate klein is, dat de biologische beschikbaarheid veel te laag wordt. In de Geneeskunde worden voedingsstoffen veelvuldig per infuus toegediend aan zieke, ernstig verzwakte patiënten of aan bijvoorbeeld premature kinderen, die niet in staat zijn om voeding via de normale weg binnen te krijgen. Er bestaan tientallen, verschillend samengestelde infusen, die allen de voedingsstoffen bevatten die benodigd zijn en zoals wij die kennen. Ook de beruchte cytostatica, met vaak ongekende bijwerkingen,
worden veelvuldig per infuus toegediend. Mits de toediening volgens de regelen der kunst geschied, verloopt deze toediening zonder problemen.

Maar nu! In hun wijsheid en bezorgdheid voor de niet zieke mens achten bepaalde geleerden de toediening van voedingsstoffen aan in principe gezonde mensen, om welke reden dan ook, veel te riskant vanwege mogelijke complicaties. Aandoenlijk!

N.B. voedingsstoffen worden door het immuunsysteem als lichaamseigen herkend, in tegenstelling tot de lichaamsvreemde, in laboratoria uitgedachte en gesynthetiseerde kunstproducten, die in de natuur als zodanig niet voorkomen.

Pogingen, om voedingsstoffen voor intraveneuze toediening bij de apotheker te verkrijgen, lopen op niets uit. Hetzelfde geldt voor bereidingsapothekers. Het samenstellen van infusen, die alle voedingssupplementen bevatten die het menselijk organisme nodig heeft voor een gezond functioneren en waarvan er tientallen, al naar gelang de behoefte, bestaan, is slechts voorbehouden aan een select aantal ziekenhuis apothekers. Bestemd voor ernstig zieke en verzwakte mensen en kinderen. Alsof niet zieken, geen behoefte of tekorten aan voedingsstoffen zouden kunnen hebben. Het gaat wel om stoffen die iedere seconde, bij alle metabole processen in cellen, benodigd zijn. Dat geldt niet alleen voor water en zuurstof, waarbij een tekort leidt tot een acute noodsituatie, maar ook voor een chronisch gebrek aan overige voedingsstoffen. Op grond waarvan, zouden die elite apothekers niet ook infusen mogen bereiden voor bijvoorbeeld gezondheidscentra voor preventieve gezondheidszorg, bemand door diëtisten en andere voedingsdeskundigen, orthomoleculaire therapeuten of artsen en andere natuurgeneeskundigen en huisartsen? En waarom niet eens een deel van die enorme, tevergeefs geïnvesteerde kapitalen in dubieuze medicijnen, gesluisd naar hen, die zich richten op het inzetten van het menselijk immuunsysteem? Dat gelukkig weer in opkomst is: de immunotherapieën? In plaats van het aanvoeren van drogredenen om dit tegen te gaan?

Het oprichten van dergelijke gezondheidscentra, zou in een enorme behoefte kunnen voorzien: Een plaats, waar alle expertise over een gezonde voeding en leefwijze gebundeld is. Waar alle disciplines met elkaar samenwerken, vergaderen, spreekuur houden en voorlichting geven. Door een efficiënt gebruik van de beschikbare ruimte, kunnen de kosten laag blijven. Een enkele goede secretaresse, kan alles coördineren. Dure managers, bestuurders, raden van commissarissen etc. zijn overbodig. De samenstellende deelnemers, nemen in onderling overleg, op basis van gelijkwaardigheid, de besluiten. De ultieme doelstelling is het zo lang mogelijk in stand houden van de ons gegeven gaven, talenten en
gezondheid om zodoende ziekten voor te zijn: de eerste opdracht van de Gezondheidszorg. Een belangrijke rol speelt hierbij ook de geestelijke detoxificatie van jarenlang durende hersenspoelingen, waarbij onmisbare bouwstenen als cholesterol, verzadigde vetzuren en bijvoorbeeld voedingsstoffen worden gedemoniseerd of gedegradeerd. Alleen de fabrikanten van hun vervangers weten waarom.

De scheiding tussen preventieve Gezondheidszorg en preventieve Geneeskunde is nodig gemaakt, vanwege het feit, dat de nieuwe hoeders van onze gezondheid hebben bepaald, dat voedingsstoffen niet gezien kunnen worden als geneesmiddelen, omdat dit niet volgens de hen geldende regels, wetenschappelijk kan worden aangetoond!

Het is daarom een geluk bij een ongeluk, dat de natuur zich van dergelijke uitspraken niets aantrekt en de mens altijd heeft voorzien van een fabelachtig verdedigingssysteem, dat in staat is om ieder lichaamsbedreigende stof of molecuul, als zodanig te herkennen en uit te schakelen. Met specifieke antistoffen, opgebouwd uit dezelfde voedingsstoffen die door dezelfde geleerden te grabbel worden gegooid. Een systeem dat elk vijandig molecuul, samen met de bijpassende unieke afweerstoffen, in zijn geheugen opslaat! Een systeem zo oud als de mens zelf. Ik kies voor de natuur.