Gezondheidsinfusen

Gezondheidsinfusen worden samengesteld uit zorgvuldig geselecteerde voedingsstoffen of nutrienten, (eiwitten, koolhydraten, vetten, vitaminen, mineralen, sporenelementen), in relatie tot het doel dat moet worden bereikt. Voedingsstoffen, de bouwstenen van alles wat leeft en bloeit en waarmee alles wat het leven bedreigt of bedreigde is overwonnen. Waarmee ook de menselijke soort overleefde en zichzelf in stand hield.

Voedingsstoffen die hoognodig in ere moeten worden hersteld, na voornamelijk de laatste zestig jaar te zijn weggezet als bijwagen voor het in stand houden van de Gezondheid, door een aantal wetenschappers in dienst of ten dienste van voedings- en farmaceutische industrieën.

Met behulp van de gesel van de moderne tijd: de “psychologische manipulatie”, die het menselijke gezonde verstand dusdanig bewerkt en indoctrineert met alle vormen van reclame, propaganda en andere, al dan niet verborgen verleiders, dat een groot deel van de wereldbevolking verslaafd en/of afhankelijk is gemaakt van de veelal inferieure voedingsmiddelen en lichaamsvreemde kunstproducten, medicijnen.

Alleen met middelen die de Natuur verschaft, kan de aangerichte schade worden hersteld. Alleen door gezamenlijke inspanningen van alle disciplines die betrokken zijn bij de Gezondheidszorg en het welzijn van de medemens. Gelukkig zijn er overal tekenen van verzet tegen bijvoorbeeld de volstrekt uit de hand gelopen absurde prijzen voor de nieuwe generatie medicijnen, de onbeheersbare steeds verder stijgende kosten voor de Gezondheidszorg en de steeds verdere teloorgang van het individu en zijn inbreng in de samenleving.

In de Geneeskunde is met name de sterke opkomst van de Immuuntherapie, die uitgaat van de kracht en het herstellingsvermogen van het immuunsysteem bij de bestrijding van kanker, een verheugend signaal.

Gezondheidsinfusen in acute situaties

Het uiteindelijke doel van dit soort infusies is, om het organisme in een toestand van optimale gezondheid te houden of te brengen.

Dit is van groot belang bij alle acute situaties waarbij buitengewone eisen aan het organisme worden gesteld, en er sprake is van ernstige acute oxidatieve stress. Zoals bij acute infectie ziektes, ernstige trauma’s met veel weefselverval als brandwonden, grote operaties, uitputtende geestelijke of lichamelijke inspanningen, zware bevallingen etc.

Een duidelijk, vaak voorkomend voorbeeld, is de uitputting na zware topsport. Hierbij is het zaak om de ontstane uitdroging, verzuring en oxidatieve stress zo snel mogelijk te bestrijden en de verloren gegane, water oplosbare nutriënten te vervangen: mineralen, sporenelementen, alle vitamines B, vitamine C, antioxidanten, en met name ook de afgebroken, verloren gegane spiereiwitten door toediening van aminozuren als leucine, isoleucine, valine en glutamine, en een aantal organische moleculen. Met name in de wielersport met zijn vele etappes, is snelle regeneratie uiterst belangwekkend. Ook in regeneratie processen van acute ziektes of anderszins, versnelt de inzet van intelligent samengestelde infusen de herstelperiode.

Gezondheidsinfusen bij ouderen

Er is sprake van een algehele afname van levensenergie, de tol draait steeds langzamer, allerlei orgaanfuncties nemen af, zoals het synthetisch vermogen van cellen, het regeneratie en reproductievermogen, de antioxidanten capaciteit.

De tekorten zijn vooral endogeen van aard. Belangrijke eiwitten en vetten nemen zichtbaar af, zowel kwantitatief als kwalitatief. Typische ouderdomsfenomenen openbaren zich in de vorm van “glycatie”, waarbij bloedsuikers zich binden aan eiwitten en fosfolipiden, die daardoor beschadigd en onwerkzaam worden, “carbonylering”, alom aanwezige carbonyl groepen, koolmonoxide, die zich eveneens binden aan eiwitten en phosfolipiden, met hetzelfde resultaat als boven. Op deze wijze beschadigde fosfolipiden zijn vooral betrokken bij functieverlies van het centraal en perifeer zenuwstelsel. Versuikerde eiwitten vormen na verdere oxidatie zogenoemde “ages”, of “advantaged glycation endproducts”, die zich met andere eiwitten kunnen verbinden op een voor het lichaam schadelijke wijze: “pathologische crosslinking”. Ages zijn betrokken bij de verharding van arteriën, atherosclerose, huidveroudering en b.v. cataract.

Ook loopt op oudere leeftijd de koolhydraathuishouding terug en kan er ouderdom diabetes ontstaan, evenals “insuline resistentie”, een afgenomen gevoeligheid voor insuline.

Al deze fenomenen kunnen effectief worden bestreden met bepaalde dipeptiden, vetzuren, exogene en vooral ook endogene antioxidanten, vitaminen en stoffen die de celwanden opbouwen en herstellen (sterolen).

De bestrijding van diabetes 2, speelt uiteraard een hoofdrol, waarbij stoffen die de werking van insuline ondersteunen en de insuline resistentie doen afnemen, kunnen worden ingezet.

De inzet van bepaalde aminozuren ter versterking of onderhoud van de huid en het bewegingsapparaat is een zeer redelijk alternatief.

Gezondheidsinfusen bij hart en vaatziekten

Samen met kanker vormen hart en vaatziekten de belangrijkste doodsoorzaken van deze tijd.

Open hart chirurgie, een ongekend hoogstandje van chirurgische vaardigheden in combinatie met een eveneens technisch wonder als de hartlongmachine, redt en verlengt vele mensenlevens. Minder ingrijpend, maar zeer effectief is het dotteren en het plaatsen van stents in de kransslagaderen van het hart.

Behandeling van bloedvaten, met name de slagaderen, de verbindingen tussen hart en weefsels, is zeer belangrijk wanneer ze in de loop van de jaren dicht slibben (athero sclerose). Om dit te voorkomen, moet de samenstelling van het bloed zo zuiver en gezond mogelijk zijn, dus ook de voeding. Dat dit niet lukt, is een gegeven, waardoor de uitwisseling van voedings- en afvalstoffen in de haarvaten vermindert. Indien het zuurstofgebrek het hart betreft, is dit een gevaarlijke ontwikkeling en leidt tot pijn in het hart (angina pectoris). Nitrobaat onder de tong heft de pijn op, omdat de haarvaatjes zich verwijden en het zuurstof te kort wordt opgeheven. Stikstofoxide verwijdt bloedvaten en bevordert de bloeddoorstroming.

Verantwoordelijk voor dit fenomeen is het molecuul stikstofoxide, NO, dat ontstaat uit het aminozuur arginine. Met deze ontdekking verdienden in 1998, drie Amerikaanse farmacologen

de Nobelprijs voor de Geneeskunde. Het vrije radicaal NO, vervult in fysiologische concentraties een belangrijke rol en komt veel voor in endotheelcellen, witte bloedcellen, neurotransmitters en de energiefabrieken van elke cel, de mitochondriën. Een tekort aan NO leidt tot bijvoorbeeld angina pectoris en erectie stoornissen. Een verhoogde concentratie, zoals bij nitrosatieve stress situaties, is schadelijk.

De binding van het zuurstofradicaal aan het stikstofradicaal levert een zeer giftige stof op, het peroxynitriet, dat een belangrijke rol speelt in de aetiologie van athero sclerose.

Om atherosclerose met succes te bestrijden, moet worden afgezien van de gedachte dat cholesterol slecht zou kunnen zijn en de belangrijkste oorzaak in het ontstaan van athero sclerose. Dat zijn de vele stoffen die een ontsteking veroorzaken van de vaatwanden en daarmee de vaatwanden beschadigen. Dat er in de atheroom plaque cholesterol en bepaalde witte bloedcellen aanwezig zijn, is een verdedigingsmechanisme van het lichaam: herstellen van de vaatwand, die is opgebouwd uit dertig procent cholesterol, en het opruimen van afvalstoffen. Cholesterol is een antioxidant en bestrijdt ontstekingen, (zie ook Dr. Uffe Ravnskov, feiten en fabels over cholesterol).

Zie hier een aantal echte boosdoeners:

Het gaat hierbij overwegend om stoffen die het gezond functioneren van het organisme kunnen belemmeren of schade kunnen toebrengen, in casu aan de endotheelcellen, de binnen bekleding van celwanden. Voorop staan hierbij de zogenoemde “vrije radicalen”.

Zij komen onder andere vrij bij alle normale, fysiologische stofwisselingsprocessen, die bij onvoldoende antioxidanten capaciteit van het organisme leiden tot oxidatieve stress en zelfs tot oxidatieve schade aan gezonde cellen. Indien de schade wordt toegebracht aan het DNA, dan gaat dit eiwitten aanmaken, die afwijken van de voorgeschreven genetische codes. Het zijn kankereiwitten, die voor een totale wanorde in de cel zorgen.

Berucht zijn ook alle situaties waarbij het lichaam veel extra zuurstof verbruikt, zoals bij allerlei ziektes, letsels, herstelperioden na zware operaties, geestelijke en lichamelijke overbelasting en vooral bij chronisch stresssituaties, met een verstoord evenwicht tussen verdedigings- en sympathiefuncties, tussen anabole en katabole processen en de mens op zijn tenen loopt en maar moeilijk tot rust komt. In dergelijke gevallen is de productie van vrije radicalen sterk toegenomen.

Afvalstoffen die bij alle normale stofwisselingsprocessen ontstaan moeten worden verwijderd. Dat gebeurt door organen als de nieren, de lever, de longen en bijvoorbeeld de huid. Zo niet, dan zijn het giftige stoffen, die celwanden beschadigen.

Het zelfde geldt voor afvalstoffen die we binnen krijgen via voeding, ademhaling of straling.

Berucht zijn de stoffen die worden gebruikt bij de vele toevoegingen en bewerkingen van voedingsmiddelen als zoetstoffen, pesticiden, insecticiden, smaak- geur- en kleurstoffen, conserveringsmiddelen, bepaalde moderne medicijnen , nicotine, alcohol, zware metalen, drugs, teveel suiker, hoge bloeddruk, homo cysteïne, peroxynitriet, glycatie, carbonylering, ages, transvetten, en bijvoorbeeld een te hoog linolzuur gehalte en natuurlijk bacteriën, virussen en schimmels.

Van zeer groot belang voor de instandhouding van de Gezondheid is het immuunsysteem. Alle lichaamsvreemde elementen worden als zodanig herkend en geneutraliseerd. Dat geldt voor bacteriën, virussen, schimmels, gisten, maar ook de vernietiging van bijvoorbeeld kankereiwitten, momenteel zeer in de belangstelling vanwege de verrassende renaissance van de Immuuntherapie.

Het zijn voedingsstoffen die essentieel zijn voor de bouw en functie van dit systeem en diens antistoffen, niet medicijnen. Het zijn lipiden (vetten) als fosfolipiden en sterolen (cholesterol), waaruit alle celwanden zijn opgebouwd en bij schade worden hersteld. Ook de beschadigde endotheelcellen van vaatwanden.

Het is daarom ook zinvol om bij de preventie en het herstel van vaatwanden, voedingsstoffen in te zetten. Zo mogelijk via het spijsverteringskanaal. Maar uiteraard veel beter via infusies, om redenen als eerder uit een gezet.

Hierbij is de samenstelling van de infusen van essentieel belang. Veel ingrediënten zijn voorhanden. Verdere studie blijft nodig. Voor een maximaal resultaat, is alle expertise die er bestaat op het gebied van de gehele Geneeskunde van ultiem belang.

In de eerste plaats gericht op de gezondheid en het welzijn van de patiënt.

Gezondheidsinfusen bij de behandeling van kanker

De oudste, beste en minst schadelijke manier om tumorweefsel te bestrijden is, om in een vroeg stadium de primaire tumor chirurgisch te verwijderen, inclusief de regionale lymfeklieren.

Minder onschadelijk, afhankelijk van de plaats, is de nabestraling met Röntgen, omdat het moeilijker is om gezond weefsel te sparen en bestraling bepaalde risico’s meebrengt. De behandeling is echter in handen van daarin gespecialiseerde artsen, de technieken worden steeds verfijnder, de dosering en de tijdsduur worden nauwkeurig bepaald en zijn lokaal, evenals de operaties.

Een ander verhaal wordt het als de tumor is gepenetreerd in omliggend weefsel of is uitgezaaid door het gehele lichaam, al of niet naar de hersenen (bloed- hersenbarrière), of bijvoorbeeld bij leukemie.

De ontdekking van cytostatica (celremmers), omstreeks 1950, betekende daarom een grote doorbraak in de behandeling van kwaadaardige nieuwvormingen. Zij konden door het gehele lichaam de uitgezaaide tumorcellen vernietigen, de groei remmen en zelfs in bepaalde gevallen genezing brengen.

Weliswaar waren de acute bijwerkingen bij toediening vaak zeer heftig en belastend voor de patiënt, maar het doel heiligt de middelen en nood breekt wet. Bovendien schoot het immuunsysteem, in een van haar belangrijkste taken, de vernietiging van tumorcellen, te kort. Het waarom is nog de vraag. De toepassing van chemotherapie in combinatie met chirurgie en radiologie leek de enige mogelijkheid in de behandeling van kanker.

Tot dat bleek dat de nieuwe medicijnen gezonde cellen, weliswaar minder, evenmin spaarden. Er kwamen steeds meer schadelijke bijwerkingen aan het licht, zeker op langere termijn.

Vanaf toen kwam er een zoektocht op gang naar steeds nieuwe middelen met maximale resultaten en minimale schadelijke bijwerkingen, tot op de dag van vandaag.

Helaas wegen alle offers en inspanningen die tot nu toe zijn gebracht geenszins op tegen de uiteindelijke resultaten. Niet in het minst door het feit dat de productie van deze medicijnen vrijwel geheel in handen is gekomen van commerciële instellingen die de prijzen van dergelijke middelen tot in het absurde opdrijven.

Het onderzoek naar deze lichaamsvreemde medicijnen, wordt nog steeds volop gesponsord. Onderzoek naar natuurlijke oplossingen zijn kennelijk financieel niet interessant genoeg.

De kankercel is hoe dan ook zeer lastig te bestrijden, omdat zij zich niet meer houdt aan genetisch vastliggende regels. Kankercellen parasiteren op omliggende cellen, omdat zij daaraan de benodigde voedselstoffen onttrekken en deze cellen verzwakken en door beschadiging zorgen voor ontstekingsreacties en vrije radicalenvorming. Ze houden zich niet aan de geprogrammeerde celdood (apoptose), waarmee het immuun stelsel de cel populatie gezond houdt, door periodieke cel vernieuwing.

Daarbij is de kankercel in staat om resistentie op te bouwen tegen medicijnen, kan zij zich onzichtbaar maken voor de T-lymfocyten, de cel vernietigers, kan zij het aanvalswapen van deze cellen blokkeren en kan een soort verdedigingsmuur om zich optrekken.

De kwetsbaarheid van de kankercel ligt in het feit dat zij in haar energieverbruik gebruik maakt van zogenoemde fermentatie (anaerobe oxidatie, verbranding zonder zuurstof). De verbranding van een molecuul glucose levert daarbij slechts twee moleculen ATP op, de ultieme energieleveranciers.

Bij de aerobe verbranding (verbranding met zuurstof) van een molecuul glucose, levert dat via de citroenzuur cyclus, acht en dertig moleculen ATP op. Voor dezelfde hoeveelheid energie heeft de kankercel dus veel meer suiker nodig!

Dit fenomeen werd al in 1924 ontdekt door de Duitse bioloog Otto Warburg, winnaar van twee Nobelprijzen. Kanker stond toen nog niet in de belangstelling en dit werd vergeten. Nu echter weer volop in de picture. Kankercellen leven van een zuur milieu, zijn zeer afhankelijk van voldoende suiker, en hebben niets met zuurstof. Bij gebrek aan suiker gaan zij over op de verbranding van vet en eiwitten. De zogenoemde gluconeogenese, de waarschijnlijke oorzaak van de vermagering van kankerpatiënten.

In de huidige stand van zaken zijn er bij de ontwikkelingen van kankerbehandeling weinig nieuwe gezichtspunten Chirurgische behandelingen kennen reeds een hoge mate van perfectie, even als de Radiologie. Chemotherapie mag bij zekere gevallen effectief zijn, het is nog steeds de schrik van veel patiënten en behandelaars. Daarbij komt het kunstmatig karakter van deze medicijnen, waardoor de veiligheid voor gezond weefsel, nog volop ter discussie staat, zeker op langere termijn.

Aanvullende en/of vervangende methoden zijn inmiddels dringend gewenst.

Een van de zeer belangrijke alternatieven vormt de Immunotherapie.

Na een lange tijd in de schaduw te hebben vertoefd van allerlei nieuwe ontwikkelingen als van de sterk gesponsorde lichaamsvreemde medicijnen, is de immuuntherapie inmiddels uitgegroeid tot een Wetenschap die momenteel er in is geslaagd om, uitgaande van de natuurlijke afweerkrachten van het immuunsysteem, bijvoorbeeld blaas, huid en longkanker met succes te bestrijden. Andere vormen van kanker zijn wereldwijd onderwerp van studie en onderzoek van toonaangevende universiteiten. Zoals ook in Nederland en België. In ons land is dat uiteraard het Antonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis c.s. Bekende namen zijn prof. Dr. Ton Schumacher of prof. Dr. Mark Besselink, die met een aantal hooggeleerde en geleerde collega- oncologisch chirurgen, radiologen, internist- oncologen e.a. gezamenlijk werken onder de naam Mediacalnavigator.

Het betekent een belangrijke doorbraak in de kankerbestrijding, omdat eindelijk ook wordt uitgegaan van de natuurkrachten van het menselijk immuunsysteem, de ultieme vernietiger van kwaadaardige cellen. De immuuntherapie versterkt en activeert dit systeem en richt zich op het afbreken van de afweersystemen van de kankercel zelf, waardoor de T- lymfocyten, de soldaten, samen met natural killercellen de kankercel kunnen vernietigen.

Een groot aantal vragen over het ontstaan, de oorzaken, van deze doodsoorzaak nummer een, kunnen niet worden beantwoord. Hoe, wanneer, waar en waarom kunnen gezonde cellen veranderen in kankercellen? Het hoe is inmiddels wel bekend: om welke reden ook, verandert het DNA in de cel en gaat lichaamsvreemde eiwitten produceren, buiten de genetisch vastgelegde ordening om, de zogenoemde kankereiwitten. De cel slaat op hol, rebelleert. Het zijn snel delende cellen die parasiteren op omliggende cellen, onttrekken daaraan voedingsstoffen en veroorzaken schade en ontstekingsreacties. De volgende vraag is waarom het immuunsysteem hier te kort schoot.

Een ziekte of zwakte van dit systeem, een algemeen te kort is niet aannemelijk. Daarvoor zijn er veel te veel verschillende vormen van kanker, die alleen toeslaan in specifieke weefsels, bij jongeren, bij geslachtsgebonden organen, voornamelijk in hersenen (primaire tumoren), veroorzaakt door een verkeerde levensstijl (ongeveer een derde),of door onbekende factoren, (ongeveer twee derde). Door factoren van buiten (exogeen) of van binnen (endogeen).

Alleen indien de oorzaak bekend is, kan die worden bestreden. Een verzwakt immuun stelsel is meestal het gevolg van b.v. ouderdom, uitputting door ziekte, doch ook door chronische tekorten aan nutriënten.

Voor het ontstaan van specifieke vormen van kanker spelen waarschijnlijk specifieke factoren een rol, ook erfelijke, waar op dat moment het immuunsysteem specifiek te kort schiet. E causa ignota.

Zijn er eenmaal tumorcellen ontstaan, dan is Leiden in last. Van groot belang is het, dat de tumor, voordat deze is uitgezaaid, wordt gediagnostiseerd. Anders wordt ook het immuunsysteem ondermijnd en verzwakt. Het toedienen van onnatuurlijke stoffen als chemo, mag dan de kankercel doden, het verzwakt ook het immuunsysteem verder.

De beroemde Amerikaanse bio- en fysisch chemicus Linus Pauling,( 1901-1994), winnaar van twee Nobelprijzen, wees op het enorme belang van de voedingsstof vitamine C voor de Gezondheid. Niet alleen bij de behandeling van scheurbuik, maar voor talloze biochemische stofwisselingsprocessen. Het is een stof die het lichaam zelf niet aanmaakt en die daarom voor moet komen in de voeding. Liefst in veel hogere dosis dan de geadviseerde dagelijkse hoeveelheid, zeker indien nodig, zoals bij de behandeling van kanker. Gelukkig spelen ook nog andere voedingstoffen een belangrijke rol, maar niet alleen solo, maar vooral in ontelbare combinaties.

Alleen al uit twintig verschillende aminozuren worden in de cellen duizelingwekkende hoeveelheden verschillende eiwitten gesynthetiseerd, lineair en ruimtelijk gerangschikt volgens genetische codes in de celkernen. Het serumalbumine molecuul alleen al bevat 585 aminozuren. Voor de energie voorziening in elke cel, zijn er bij de omzetting van glucose naar pyrodruivenzuur, tien verschillende enzymen (eiwitten) betrokken.

Alle cellen waaruit het organisme is opgebouwd, beschikken ieder afzonderlijk, over het vermogen om uit een relatief gering aantal voedingsstoffen, het biologische alfabet, een grote hoeveelheid voor de Gezondheid onmisbare organische producten te synthetiseren.

De mens kan alleen ervoor zorgen, dat deze voedingsstoffen in voldoende hoeveelheden aanwezig zijn. Normaal gesproken via het spijsverteringskanaal (de beste voeding is moedermelk), maar bij medische indicaties per infusie.

De cellen hebben alle voedingsstoffen die De Natuur gebruikt voor hun bouw, functie en oor bestaan hard nodig, alleen al in normale, fysiologische omstandigheden. Chronische tekorten zijn dan schadelijk.

In geval van ziekte is de behoefte aan voedingsstoffen sterk verhoogd. In het geval van uitgezaaide kanker worden alle cellen van het organisme bedreigd. Alle cellen moeten daarom in staat worden gesteld zich hiertegen maximaal te verzetten. Infusen die in die periode worden ingezet, moeten derhalve alle voedingsstoffen bevatten die er zijn. Tekorten zijn funest. Met name voor het immuunsysteem.

Alle gezonde cellen moeten bovendien optimaal in staat zijn zich te verweren tegen de schadelijke inwerking van chemotherapeutica, en tegen de gevolgen van de stressvolle behandelingen.

In het geval van kanker moet niet alleen vitamine C, maar alle bestaande vitamines worden in gezet, alle sporen elementen, alle mineralen, alle aminozuren, alle belangrijke vetzuren, zoveel mogelijk bekende exogene en voornamelijk endogene anti oxidanten en andere organische moleculen en stoffen. Uiteraard door daartoe bekwame en bevoegde, en vooral onafhankelijke, deskundigen samengesteld. Alleen de cellen hebben de gebruiksaanwijzing.

Natuurlijk zullen zij, die tegen het toedienen van aminozuren per infuus zijn wegens mogelijke anafylactische reacties, heftig protesteren. Voedingsstoffen zijn echter de bouwstenen die de Natuur de mens aanlevert voor de opbouw en de functie van bijvoorbeeld het immuunsysteem. Dat zal zijn lichaamseigen stoffen vast met rust laten. Dat ligt met moderne medicijnen wel even anders!!

Het via infusen toedienen van alle voedingsstoffen die het organisme normaal gebruikt, wordt allang in de Geneeskunde toegepast in de vorm van TPV, of totale parenterale voeding, bij mensen die niet in staat zijn via het maagdarm kanaal voeding tot zich te nemen. Of zelfs ook bij premature kinderen.

Daarvan bestaan er tientallen infusen, die allemaal zijn samengesteld uit combinaties van meestal alle aminozuren die het lichaam gebruikt, uit de belangrijkste vetzuren, uit alle sporenelementen, veel verschillend vitamines en mineralen. Aangeleverd door fabrieksgiganten als Bayer, Baxter. Niks mis mee!

De vraag is dan uiteraard, waarom dergelijke infusen wel mogen worden toegediend aan veelal ernstig zieke mensen, of premature kinderen, en dit niet zou mogen aan gezonde mensen, op preventieve gronden of aan andere zieke mensen, op medische indicatie.

Diegenen, die heilig geloven in de toepassing van de nieuwe, kunstmatige medicijnen van de laatste vijftig jaar, zijn er al in geslaagd om voedingsstoffen, de bouwstenen van alles dat leeft, neer te zetten als producten waarvan zij de geneeskrachtige waarde niet kunnen aantonen. Stoffen waarmee alle rampen, ziektes, hongersnoden, oorlogen etc. werden overleefd, door de tijden heen. Het zijn dezelfde lieden die met ongelofelijke arrogantie blijven volhouden dat hun medicijnen wel genezen en voedingsstoffen niet.

Terwijl hun medicijnen, van uit hun aard, doelwit zijn van soms heftige afweerreacties vanuit het lichaam en ongewenste schadelijke bijwerkingen.

Dezelfde die evengoed de toepassing van voedingsstoffen trachten tegen te gaan, omdat die bij overmatig gebruik wel eens voor bijwerkingen, zelfs voor vergiftigingen zouden kunnen zorgen! NB: dat kan water ook!

Het stimuleren en onderzoeken van nog een groot aantal mysterieuze krachten in de natuur, zoals bij de immuuntherapie, moet het doel zijn van de toekomst. De paden die nu worden bewandeld, zullen doodlopende wegen blijken. Er is al genoeg geld verspild.

151 gedachten over “Gezondheidsinfusen

Voeg uw reactie toe

  1. Do you mind if I quote a couple of your posts as long as I provide credit and sources back
    to your website? My blog site is in the exact same niche as yours and my users would truly benefit from some
    of the information you provide here. Please let me know if this alright with you.
    Thanks!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ondersteund door WordPress | Thema: Baskerville 2 door Anders Noren.

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: