…en de strijd tegen de farmaceutische industrie
De mens van nu is niet gelukkiger dan honderd jaar geleden. In tegendeel. Toen waren welvaartsziekten als kankers, hart en vaatziekten, obesitas en diabetes 2, vrijwel onbekend. Het zijn de belangrijkste doodsoorzaken van nu. En als welvaart hiertoe leidt, kan men hier beter van verlost blijven. Zeker als het welzijn hiertoe moet worden ingeleverd.
De apotheker van toen werd “pillendraaier” genoemd, die samen met zijn keurig in het wit gestoken assistentes, poeders, pillen, drankjes, zalven en crèmes bereidde, in een Charles Dickens-achtig decor met prachtige, gekleurde flessen en potten met Latijnse namen, weegschaaltjes, vijzels enz. De dokter stelde nog zijn eigen geneesmiddelen samen, voor een groot deel samengesteld uit natuurlijke producten. Eenieder kookte zijn eigen potje en haalde zijn boodschappen bij de groenteboer, slager, bakker of melkboer op de hoek of op de markt. Vers en onbewerkt. Het straatbeeld van toen is nu verdwenen: weg zijn de spelende kinderen, de straatmuzikanten, de boeienkoningen, de schillenboer, de lorrenboer, de venters, bedelaars, paard en wagen, de waterstoker. Weg de straatfeesten en de gemoedelijkheid en gezelligheid, weg de tijd dat mensen elkaar nog kenden en de buren nog goede buren waren, beter dan een verre vriend. Toen de hoed nog werd afgenomen voor de onderwijzer, meneer pastoor of de dominee.
De wereld van nu, ondanks de zegeningen van de “vooruitgang”, is gematerialiseerd, vercommercialiseerd, geïndustrialiseerd, werd veel harder, onpersoonlijker, vijandiger, gevoellozer en heeft geen oog meer voor de dingen die een mens echt gelukkig maken, zoals liefde, vrede, zekerheid, geluk, rust, ontspanning.
Deze nieuwe gestreste wereld, ontvluchten de mensen en zoeken hun heil in geluk substituties: roken, alcohol, veel en zoet eten, drugs, medicijnen, allerlei illusies en fantasieën. Chronische stress verstoort allerlei evenwichten, zoals tussen verdedigingsfuncties en sympathiefuncties en maakt ziek. Het organisme krijgt onvoldoende kans zich te herstellen. Voedings-en geneesmiddelenindustrieën spelen niet zelden een bedenkelijke rol. In hoeverre proberen wij te achterhalen.